Een moeilijke beslissing
06 November 2012 | Indonesië, Mataram
Voor de aandachtige lezer:
Inderdaad een foutje aan het eind van het vorige bericht; we zitten nu op Lombok, vlak bij MAtaram, had dus ook bij het lijstje moeten staan. Maar toen ik het verslag aan het voorbereiden was (in het keizerlijke paleis), was onze volgende bestemming nog niet bekend.
Maar terug naar onze reis.
Vanuit Ouw goed aangekomen op Ambon om 20121025.08:00 (kan ook een paar mutte later zijn geweest). Vanaf Tulehu met een taxi in een half uurtje naar het paleis. Toen we daar goed en wel aangekomen waren, begon het te regenen. En niet zo'n beetje. Pice maakte van de gelegenheid gebruik om de Tuilerieën te kuisen. Na de middag ging Pice slapen. De keizer legt zich 's middags altijd te ruste, maar dat Pice dat doet is een uitzondering, vandaar dat ik het de moeite waard vind om te vermelden. Wij jongeren, de koningin, Tanti, Joice en ikke, waren nog fit genoeg om naar het ACC te gaan. Ambon City Center voluit geschreven, dat klinkt erg duur, maar het is te vergelijken met winkelcentrum Brusselsepoort. Er is daar een J.Co, een zwak afgietsel van Starbucks, waar we na het doen van enkele noodzakelijke boodschappen (met name zakdoeken , want de twee oudsten van de vier jeugdigen snotterden een beetje) een consumptie tot ons namen en daarbij 4 mokken "kado" kregen. Op de terugweg kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn petje vergeten was bij J.Co.
26 oktober is een islamitische feestdag, daarom had Joice geen colleges (en de 25e ook al niet), dus, nadat ik de koningin haar slippers had aangereikt en we een uurtje hadden gekaart, op naar J.Co. Ze hadden mijn petje nog! Uit dankbaarheid weer wat gedronken en schokkende foto's gemaakt. 's Avonds moesten de twee meiden, net als ik in Ouw, er aan geloven, maar zij deden het met veel meer plezier en overgave.
Daarna zwaar overleg. De afgelopen 4 weken hadden we in 14 verschillende etablissementen geslapen, waarbij we 17 keer hebben moeten inchecken, 8 vliegreizen gemaakt, 4 bootreizen en ontelbare verplaatsingen per auto of vergelijkbaar vervoermiddel plus nog veel, heel veel gelopen. Tel daarbij op de vaak zeer korte nachten. Dat werd toch wel wat veel voor onze aw kneuk. We besloten af te zien van de voorgenomen trip van Surabaja in 3 of 4 etappes per trein naar Jakarta en in plaats daarvan een week op Lombok door te brengen; lekker luieren in een hotel en verder te niksen. Via een laptop van een buurman (en met mijn beltegoed) snel de vlucht en een hotel geregeld. De laatste week hielden we nog even open.
De dag erna bleek dat we een vooruitziende blik hadden gehad met de aankoop van de zakdoeken en het aanpassen van het reisschema, want de koningin voelde zich niet lekker. Ze had de dag ervoor ook papeda gegeten, maar of het daar door kwam ....? In ieder geval: voor iedereen een rustdag, behalve voor Pice, want die ging voor een paar dagen naar Ouw.
Zondag de 28e was de koningin weer voldoende opgeknapt om activiteiten te ondernemen. Na de zondagsdienst (die in het keizerlijke paleis werd gehouden), trokken de fab 4 er weer op uit. Eerst naar het strand in Natsepa, waar we ieder een portie rucak hebben gegeten. Na wat rondrijden richting Ambon stad, waar de dames natuurlijk Ambon Plaza moesten bezoeken. Daar kwamen we een vriendin van Joice tegen, die de rest van de trip met ons mee ging. Op de bovenste verdieping van de Plaza was een spookhuis. Drie jonge meiden en een oude heer gingen er in; de koningin vond dit soort vermaak beneden haar stand en bleef buiten. Nu weet ik waar de term "gillende keukenmeiden" vandaan komt! Ik ben blij dat de trip maar een paar minuten duurde; had het veel langer geduurd, dan had ik minstens een nieuw t-shirt moeten kopen en had ik waarschijnlijk ook een hele lading pleisters nodig gehad. Nu bleef de schade beperkt tot wat krassen.
Puntu Kota was de volgende dag ons eerste reisdoel, mooi strand, steile rotsen en dus klimmen. Van boven af mooi uitzicht op en over het heldere water. Zelfs van boven af waren de vissen zichtbaar! Ook nu daarna wat rondgereden, o.a. naar Latuhalat. Op de terugweg langs het standbeeld van Martha Christina Tiahahu.
Dinsdag met Tanti en Joice naar de universiteit gegaan in de hoop dat daar wifi was. Die was er wel, maar er was een password voor nodig en dat hadden we niet. De heenreis over de baai van Ambon (want de uni ligt net als het vliegveld aan de andere kant van de baai dan Ambon stad en Halong) deden we met de ferry, terug kwamen we met een prauw. Twee prauwen, want naast de roeier is er slechts voor 2 personen plaats. Het was een erg leuke ervaring! Aansluitend een busje laten komen om naar een warm-water geiser te gaan. Helaas waren wij, de oudere jongelingen, niet adequaat gekleed om ook het water in te gaan. Jammer.
Over water gesproken, toen we 's avonds thuiskwamen, was er vanaf 17:30 uur weer stromend water. Vanaf zaterdag was de watertoevoer gestopt. Het reservoir was toen gelukkig vol, maar dinsdag was er niet veel meer over. Behalve (uiteraard) voor de keizer want die zou een eigen voorraad hebben???? We hebben bij hem nadrukkelijk het verzoek neergelegd om een waterreservoir aan te schaffen. Een van 1100 liter zou ongeveer 1,5 miljoen kosten (incl. aanleg). Het verzoek is opgeslagen in de keizerlijke grijze cellen, maar er is geen enkele reactie gekomen.
Woensdag was het mijn beurt om ziek te vieren, zodat de koningin alle tijd had om de koffers te pakken.
Blijkbaar was men erg onder de indruk van mijn ziektebeeld, want donderdagmorgen om 03:30 uur belde Pice (vanuit de aangrenzende slaapkamer!!!) met de vraag: "Go or no go?" Hij had nl. voor 5 uur een taxi besteld en indien we niet zouden gaan, moest die afgebeld worden. Maar het werd een "Go", dus om 06:00 uur vertrokken we richting vliegveld, na uitgebreid afscheid te hebben genomen van keizer Mingg en Joice (en nogmaals aangedrongen op het laten plaatsen van een waterreservoir). Bij het vliegveld aangekomen, namen we afscheid van Pice enTanti. We moesten meteen inchekken en met de tickets Ambon - Mataram in onze hand, de rugzak op de rug en de koffer in de andere hand, meldden we ons aan de balie van Lion Air.
En toen.....
Dat lezen jullie de volgende keer.
Inderdaad een foutje aan het eind van het vorige bericht; we zitten nu op Lombok, vlak bij MAtaram, had dus ook bij het lijstje moeten staan. Maar toen ik het verslag aan het voorbereiden was (in het keizerlijke paleis), was onze volgende bestemming nog niet bekend.
Maar terug naar onze reis.
Vanuit Ouw goed aangekomen op Ambon om 20121025.08:00 (kan ook een paar mutte later zijn geweest). Vanaf Tulehu met een taxi in een half uurtje naar het paleis. Toen we daar goed en wel aangekomen waren, begon het te regenen. En niet zo'n beetje. Pice maakte van de gelegenheid gebruik om de Tuilerieën te kuisen. Na de middag ging Pice slapen. De keizer legt zich 's middags altijd te ruste, maar dat Pice dat doet is een uitzondering, vandaar dat ik het de moeite waard vind om te vermelden. Wij jongeren, de koningin, Tanti, Joice en ikke, waren nog fit genoeg om naar het ACC te gaan. Ambon City Center voluit geschreven, dat klinkt erg duur, maar het is te vergelijken met winkelcentrum Brusselsepoort. Er is daar een J.Co, een zwak afgietsel van Starbucks, waar we na het doen van enkele noodzakelijke boodschappen (met name zakdoeken , want de twee oudsten van de vier jeugdigen snotterden een beetje) een consumptie tot ons namen en daarbij 4 mokken "kado" kregen. Op de terugweg kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn petje vergeten was bij J.Co.
26 oktober is een islamitische feestdag, daarom had Joice geen colleges (en de 25e ook al niet), dus, nadat ik de koningin haar slippers had aangereikt en we een uurtje hadden gekaart, op naar J.Co. Ze hadden mijn petje nog! Uit dankbaarheid weer wat gedronken en schokkende foto's gemaakt. 's Avonds moesten de twee meiden, net als ik in Ouw, er aan geloven, maar zij deden het met veel meer plezier en overgave.
Daarna zwaar overleg. De afgelopen 4 weken hadden we in 14 verschillende etablissementen geslapen, waarbij we 17 keer hebben moeten inchecken, 8 vliegreizen gemaakt, 4 bootreizen en ontelbare verplaatsingen per auto of vergelijkbaar vervoermiddel plus nog veel, heel veel gelopen. Tel daarbij op de vaak zeer korte nachten. Dat werd toch wel wat veel voor onze aw kneuk. We besloten af te zien van de voorgenomen trip van Surabaja in 3 of 4 etappes per trein naar Jakarta en in plaats daarvan een week op Lombok door te brengen; lekker luieren in een hotel en verder te niksen. Via een laptop van een buurman (en met mijn beltegoed) snel de vlucht en een hotel geregeld. De laatste week hielden we nog even open.
De dag erna bleek dat we een vooruitziende blik hadden gehad met de aankoop van de zakdoeken en het aanpassen van het reisschema, want de koningin voelde zich niet lekker. Ze had de dag ervoor ook papeda gegeten, maar of het daar door kwam ....? In ieder geval: voor iedereen een rustdag, behalve voor Pice, want die ging voor een paar dagen naar Ouw.
Zondag de 28e was de koningin weer voldoende opgeknapt om activiteiten te ondernemen. Na de zondagsdienst (die in het keizerlijke paleis werd gehouden), trokken de fab 4 er weer op uit. Eerst naar het strand in Natsepa, waar we ieder een portie rucak hebben gegeten. Na wat rondrijden richting Ambon stad, waar de dames natuurlijk Ambon Plaza moesten bezoeken. Daar kwamen we een vriendin van Joice tegen, die de rest van de trip met ons mee ging. Op de bovenste verdieping van de Plaza was een spookhuis. Drie jonge meiden en een oude heer gingen er in; de koningin vond dit soort vermaak beneden haar stand en bleef buiten. Nu weet ik waar de term "gillende keukenmeiden" vandaan komt! Ik ben blij dat de trip maar een paar minuten duurde; had het veel langer geduurd, dan had ik minstens een nieuw t-shirt moeten kopen en had ik waarschijnlijk ook een hele lading pleisters nodig gehad. Nu bleef de schade beperkt tot wat krassen.
Puntu Kota was de volgende dag ons eerste reisdoel, mooi strand, steile rotsen en dus klimmen. Van boven af mooi uitzicht op en over het heldere water. Zelfs van boven af waren de vissen zichtbaar! Ook nu daarna wat rondgereden, o.a. naar Latuhalat. Op de terugweg langs het standbeeld van Martha Christina Tiahahu.
Dinsdag met Tanti en Joice naar de universiteit gegaan in de hoop dat daar wifi was. Die was er wel, maar er was een password voor nodig en dat hadden we niet. De heenreis over de baai van Ambon (want de uni ligt net als het vliegveld aan de andere kant van de baai dan Ambon stad en Halong) deden we met de ferry, terug kwamen we met een prauw. Twee prauwen, want naast de roeier is er slechts voor 2 personen plaats. Het was een erg leuke ervaring! Aansluitend een busje laten komen om naar een warm-water geiser te gaan. Helaas waren wij, de oudere jongelingen, niet adequaat gekleed om ook het water in te gaan. Jammer.
Over water gesproken, toen we 's avonds thuiskwamen, was er vanaf 17:30 uur weer stromend water. Vanaf zaterdag was de watertoevoer gestopt. Het reservoir was toen gelukkig vol, maar dinsdag was er niet veel meer over. Behalve (uiteraard) voor de keizer want die zou een eigen voorraad hebben???? We hebben bij hem nadrukkelijk het verzoek neergelegd om een waterreservoir aan te schaffen. Een van 1100 liter zou ongeveer 1,5 miljoen kosten (incl. aanleg). Het verzoek is opgeslagen in de keizerlijke grijze cellen, maar er is geen enkele reactie gekomen.
Woensdag was het mijn beurt om ziek te vieren, zodat de koningin alle tijd had om de koffers te pakken.
Blijkbaar was men erg onder de indruk van mijn ziektebeeld, want donderdagmorgen om 03:30 uur belde Pice (vanuit de aangrenzende slaapkamer!!!) met de vraag: "Go or no go?" Hij had nl. voor 5 uur een taxi besteld en indien we niet zouden gaan, moest die afgebeld worden. Maar het werd een "Go", dus om 06:00 uur vertrokken we richting vliegveld, na uitgebreid afscheid te hebben genomen van keizer Mingg en Joice (en nogmaals aangedrongen op het laten plaatsen van een waterreservoir). Bij het vliegveld aangekomen, namen we afscheid van Pice enTanti. We moesten meteen inchekken en met de tickets Ambon - Mataram in onze hand, de rugzak op de rug en de koffer in de andere hand, meldden we ons aan de balie van Lion Air.
En toen.....
Dat lezen jullie de volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
