Flessenpost

Voor mij staat een fles vol met arak, een herlijk lokaal drankje. Want ik heb wat te vieren. De koningin heeft me benoemd tot Maitre Chroniquer. Een zeer hoge positie aan het hof voor iemand die onder(d)aan begonnen is. Ik heb deze titel verdiend door de vele lovende reacties op mijn artikel. De omzet van het weblog is fors gestegen en de koningin verwacht hierdoor ook veel meer toeristen, en dus inkomsten!
Daar zal ik even op proosten en schenk mijn glas vol en neem een slok(je). De fles is wat lichter en voller geworden.

Na terugkomst uit Tangkoko hebben we ons 's avonds weliswaar kunnen ontspannen, maar aangezien we erg vroeg opgestaan waren, wilden we een lange en rustige nacht hebben, want de dag erna (zaterdag dus), zouden we gaan snorkelen. Die nachtrust is er bij mij niet van gekomen, want toen ik bij het ontbijt zei dat ze zich wel gepast moest kleden om te snorkelen, zei ze
en ik citeer letterlijk: "o hit, (je weet het nog van die s), ik heb vannacht goed geoefend in nurkelen i.p.v. norkelen." Geachte lezers, dat verklaart dus mijn onrustige nacht.
Even het glas weer volschenken; de fles wordt weer wat voller en wat lichter.

Toen verscheen Roy weer, hoewel hij de vorige dag al afscheid had genomen. Waarschijnlijk heeft hij bij zijn boss aangedrongen om ons nog twee dagen te mogen begeleiden wegens de fooi die hij ontvangen had. Het snorkelen was een succes, maar na een uurtje waren we al doodmoe. Rustig aan toerend met het nemen van diverse omleidingen kregen we de rest van de dag gevuld en zette Roy ons tijdig voor het avondeten af bij het hotel. We hebben erg vroeg gegeten, want vandaag zijn we om 03.30 uur (schrijve half vier in de ochtend) opgestan om tijdig op het vliegveld van Monado te zijn voor onze vlucht naar Bali. Die ging met een tussenstop in U.P. (Makassar), waar we met onze handbagage uit het vliegtuig moesten, een half uurtje wachten en weer instapen in hetzelfde vliegtuig op dezelfde plaatsen met dezelfde bemanning. En nu zit ik in de lobby van het hotel, drink mijn glas leeg, vul het weer bij en de fles wordt voller en lichter.

Morgen begin ik aan een speciale opdracht. We vertrekken per vliegtuig naar het oosten van Flores. Na een veldcampagne van vijf dagen hopen we de westkust te bereiken, alwaar we scheep moeten gaan voor een tocht naar Komodo. Dat is het eiland van de vuurspuwende draken. Als het een sprookje was, zou ik me verheugen, want in sprookjes wacht achter de draak altijd een beeldschone prinses (waren er vroeger geen homofiele ridders, want ik heb nooit gehoord dat een beeldschone prins op de ridder wachtte).
Er wordt wel gezegd dat er geen vuurspuwende draken bestaan, maar ik zou niet weten waarom ze niet bestaan. Ik heb genoeg boeken gelezen (ben nu bezig met het laatste deel van Eragon) over draken en foto's en films gezien. Ik heb ook gelezen over vuurspuwende bergen en er films over gezien. Maar ik heb nog nooit een berg vuur zien spuwen en toch geloof ik dat die bestaan. En zo ook de draken.
Even glas bijvullen waardoor de fles voller en lichter wordt.

Toch ga ik niet helemaal gerust op reis. De Maitre Chroniquers leefden nooit erg lang, althans de goeie. Ze konden best oud zijn als ze stierven, maar dan waren ze al oud toen ze Maitre werden. Ik bedoel dus dat ze als Maitre soms niet erg lang leefden. Of dat een gevolg was van alle energie gooien in hun werk of van een toevalligheid of van invloed van "bovenaf", als de Maitre populairder dreigde te worden dan de koningin. Het is wel toevallig dat de meesten gestorven zijn aan een arakvergiftiging. Nu ik me dit realiseer kijk ik nog eens naar het glas en de fles. Ik besluit het glas tot de rand te vullen met arak. De fles is nu heel licht en helemaal vol met lucht.

Tijdens de veld- en zeetocht zal communicatie waarschijnlijk niet mogelijk zijn. Wees dus niet ongerust als je ko komende week niets hoort, maar als er over 10 dagen nog telecommunicatiestilte is, bedenk dan maar een paar goede eigenschappen avan mij.

Groetjes uit een warm land

P.s. Je kunt beter nu al beginnen er over na te denken, want dan heb je er straks misschien wel een.