Tussenspel zonder foto's

Kuta, Bali, Indonesië
Woensdag 17 oktober 2012, 19:33 uur

Na afscheid te hebben genomen van de soortgenoten van de koningin (althans, daar ben ik nu van overtuigd), hebben we de nacht doorgebracht in Lubuan Bajo, waar we in een goed hotel de nacht doorbrachten in prima bedden. Gelukkig waren er twee kussens per persoon, maar toch voelde ik de steen. Ik dacht aan de prinses op de erwt, maar als ik de steen onder zeven matrassen zou leggen en ik zou hem nodig hebben, dan duurde het misschien net iets te lang. Dus ik heb onrustig geslapen.
We vertrokken de dag daarna op een heel mooie tijd, nl. 10 uur. Dat was voor ons dus uitslapen!!
Kamil bracht ons naar het vliegveld en we namen afscheid na een week gezamenlijk door Flores te hebben getrokken. Voor het vliegveld stonden enkele honderden mensen, zowel bij de ingang als bij de uitgang (10 meter verderop). De wachtruimte was overvol, zelfs tegen de muren was geen plaats meer. Het bleek dat er twee vliegtuigen zouden landen met pelgrims uit Mekka en meteen weer nieuwe pelgrims aan boord zouden nemen. Ze werden blijkbaar gesponsord door een tassenfabrikant, want ze hadden allemaal eenzelfde bruine sporttas als handbagage en een klein bruin schoudertasje met hun naam en foto (de naam heb ik niet gecheckt). Volgens Kamil werd iedere pelgrim door de hele familie en alle bekende uitgeleide gedaan c.q. verwelkomd. Gelukkig waren er hele families die samen, maar zonder kleine kinderen, reisden, waardoor het aantal uitzwaaiers nogal meeviel. Maar het waren er meer dan bij een reguliere wedstrijd van MVV.
Toen het eerste van die twee vliegtuigen was geland, stormden alle pelgrims naar de deur naar de landingsbaan, maar die was nog gesloten. Terwijl de muren weer zichtbaar werden omdat de muurhangers op de vrijgekomen stoelen gingen zitten, begon opeens iemand een bekend liedje te zingen. We hadden het al vaker gehoord, maar begrepen de tekst niet. Het lied werd een keer of 5 per dag gezongen (nou ja, wat je zingen noemt) vanaf hoge torens met halve manen. Maar nu ineens in de wachtruimte van het vliegveld via de omroepinstallatie!!! Na een minuut of 10 was het voorbij en vertrokken de pelgrims voor toestel 1. Even in spanning zitten of er ook nog gezongen zou worden bij het vertrek van de pelgrims met toestel 2, maar gelukkig had niemand geklapt of bis, bis, bis geroepen na de eerste aria's, dus een tweede gezang bleef ons bespaard. Nadat alle pelgrims vertrokken waren, landde er een toestel van Merpati Airlines. Een dame die naast ons zat te wachten, ging in de rij staan, maar was al snel weer terug. Ze moest op een volgend toestel wachten. Eigenlijk had ze een dag eerder moeten vertrekken, maar het toestel was 4 uur vóór de afgesproken tijd vertrokken. Schijnt bij Merpati vaker voor te komen dat nogal fors wordt afgeweken van het oorspronkelijke vluchtschema.

Wij vlogen met Lion Air, en de vertraging was minder dan een uur. Tot onze grote vreugde zagen we toen we naar het vliegtuig liepen, dat zich tussen de bagage die ze aan het inladen waren, onze koffer bevond! Als ze hem nou maar op Bali zouden uitladen. En dat is gebeurd.

Drie dagen bali, twee overnachtingen en vannacht om 0.50 uur vertrekken naar U.P. waar we moeten overstappen om door te vliegen naar Ambon, waar we om 7.30 uur verwacht worden. Ik denk dat eigenlijk meteen naar bed zullen willen gaan na een nacht wachten, vliegen, wachten en weer vliegen, maar daar zal wel niets van komen. Via sms en telefoon zijn we de afgelopen dagen op de hoogte gehouden van de geplande ontvangstfestiviteiten, dus slapen zal er voorlopig nog niet van komen.

Ik maak me wel zorgen over de koningin. Ze is zich zelf niet meer. Drie volle dagen in Bali, het hotel ligt recht tegenover de Discovery Mall, en weten jullie wat ze tot nu toegekocht heeft?
Vier handdoeken, twee t-shirts en een mapje voor het fototoestel. Plus wat pleisters voor de blaren en een puzzelboekje. Vanmiddag droeg ze mij op om naar de kapper te gaan. En ze bleef er de hele tijd bij zitten. Niks geen aandrang om te shoppen. Jullie zullen het wel niet vreemd vinden dat ik bezorgd ben.

Ik ben benieuwd hoe het zich de komende dagen gaat ontwikkelen. Ik zal jullie op de hoogte houden. Kaarten e.d. met beterschapswensen zijn uiteraard van harte welkom. We willen nog voor het weekeinde doorreizen naar Ouw en daar enkele dagen blijven. Dan terug naar Ambon, van waaruit waarschijnlijk wel weer contact mogelijk is.